Ir al contenido principal

¿Arrogante?

Y van tres...
Hoy hablando con una señora a la que hacía tiempo que no veía, me he encontrado incómoda por ver el lado positivo de las cosas.

Me contaba esta buena mujer, entre otras muchas cosas, lo mal que está el país, que su nuera se ha ido de su casa llevándose a su nieto de 2 añitos con ella, que el hijo se ha quedado en paro y no hace nada más que jugar a la consola. Que su marido ya cada día está más viejo, que a ella cada día le duele algo nuevo....

En fin, una conversación de lo más amena, y cómo soy así, le intentaba quitar algo de hierro a su situación, que ante todo entiendo que no es nada fácil, ni trivial.
La mujer , me ha preguntado por mi familia, y cuando le he contado que muy bien, que mis niñas crecen sanas y estupendas. Que mi marido ha encontrado trabajo (por fin) y que yo sigo en el mío, con muchas esperanzas y proyectos.... Ha soltado un "pues vaya, parece que te estás quedando con todo para tí" que me ha dolido.

Imagino que no lo ha dicho con mala idea, pero yo tampoco.
No es la primera vez que me ocurre, pero ha sido la más directa.  No me gusta la idea, de que se "tenga" que hablar siempre de lo negativo, porque creo que entonces le doy fuerza. No explico mi vida, desde el lado positivo por fastidiar, si no porque es de lo que me gusta hablar. Y no creo que sea justo, que me "sancionen" con una mirada incrédula por ser un poco feliz....

EA¡¡ ya me he desquitado ¬¬

Comentarios

  1. Jo...aún hay gente que le sigue fastidiando la felicidad de los demás...en fin... que si los envidiosos volasen no veriamos nunca el sol..que yo si que me alegroooooo gordiiiii

    ResponderEliminar
  2. Gracias Ester,
    Yo entiendo que no hay mala intención, pero a veces se centran tanto es lo que duele, que se olvidan de lo que puede curar...
    La verdad es que me molestó bastante, pero hoy ya he estado en mi salsa, como siempre.
    El mundo es tan bonito, como lo quieras ver.¡¡¡ saludos.

    ResponderEliminar
  3. hola Ceci,
    només dir-te que saber que el teu home per fi a trobat feina, que tu estas encara treballant i plena de projectes i sobretot que les teves tres perles creixen sanes i felices, a mí si que m'ha fet molt feliç.
    Com pots veure, a la gent a qui li importes els agrada saber que estas bé.
    NO et faci mai vergonya ser feliç!
    Fa molt de temps que no ens veiem, però penso sovint en tu.(que lo sepas)
    Et desitjo el bo i millor per a tu i els teus.
    D'altra banda, coincideixo amb tu en que la pobre dona no ho va dir amb mala intenció. Només passa que ella ho té tot tan negre que no pot veure la felicitat dels altres. Em fa pena ella... i em sap greu que hi ha molta més gent de la que pensem que està molt fotuda.
    Vinga bonica, segueix sent tant feliç i gaudeix de la vida que son dos dies!
    cesca

    ResponderEliminar
  4. Cesca¡¡¡ Ni te imagina la ilusión que me ha hecho leer tu comentario.
    Gracias por estar ahí.
    Un besazo

    ResponderEliminar

Publicar un comentario

Siempre se agradece un comentario, siéntete libre de opinar :)

Entradas populares de este blog

Moda playa #curvasplayeras

Hola mundo¡¡¡ Siguiendo con el movimiento de #curvaspatrias y siendo una de las #mujeresrealestodas hoy me voy a atrever a mostrarme con un toque divertido en bañador. Aquellos que me conocen, ya saben que soy muy tímida, pero también saben que supero mi timidez para esos momentos importantes, y reconozco que últimamente me resulta mucho más fácil encontrar esos momentos... (estoy en una edad muy mala ;) ) Y esta entrada en concreto se la quiero dedicar a mi gente que me anima y me ve guapa, (la mayoría de veces me ven mucho mejor de lo que me veo yo) y a aquell@s que se sorprenden de que me atreva con estas fotos. Besos mundo¡¡ El momento morros más divertido jajajaja Y para aquell@s que quieren ver más modelos, opciones y opiniones os dejo unos enlaces de más blogs participantes en esta semana... www.curvasg.com   http://www.youtube.com/user/SrtaInvertida    www.esunmonmagic.blogspot.com   www.gabinetepsicontigo.es/cosesycosetes  

El departamento técnico

Como sé que lo estais esperando, y me debo a mis lectores, hoy toca el departamento técnico. Son poquitos pero cada uno de ellos especial-mente curioso... Empecemos. El primero es más largo que un día sin pan,ni chorizo, ni agua, jeje (es que es mucho más alto que yo..) siempre sonriente, discreto y dulce hasta cuando me rechaza una llamada de un cliente.... Luego está mister limón(que conste que ese premio se lo dieron antes de que yo entrase en la empresa) que tiene familla de gruñon, aunque conmigo siempre ha sido muy simpatico y agradable. Tenemos al osito de peluche, que va de seriote y luego es un trozo de pan,tanto que cuando se enfada de verdad lo que apetece es hacerle una cosquillita en el costado para que se ria.... Y que decir de mister culo (un titulo merecido, todo hay que decirlo) meloso,divertido,curioso, goloso y algo puñetero cuando se levanta con el pie torcido aunque no es muy a menudo. Y por lo que he visto últimamente algo celosillo......(para más información llam

#HoySoy YO

Me llamaban rebelde, de pequeña. No sé porqué Ya que nunca fui de esas rebeldes que se encaran a nadie, no tenía el valor suficiente para hacerlo.  Era de esas rebeldes que parece que obedecen, pero acaban haciendo lo que quieren. Así... discretamente.  Es algo innato, un toque de supervivencia imagino.  Cada uno crece y evoluciona como puede, o como le dejan.  Ya adolescente, aprendí a usar mis "armas de mujer", que ahora, visto en la distancia, suena taaaan feo...  La verdad es que nunca me he declarado abiertamente feminista. Ni bisexual, ni escritora, ni sincera, ni tantas cosas que soy.  Supongo que porque no he tenido la necesidad de hacer ese tipo de declaraciones.  Pero será por la edad, o por la seguridad en mí misma, que me ha costado más de cuarenta años conseguir, que ahora no me importa hacerlas.  Sigue sin ser una necesidad, pero ya no guardo mi ser en la intimidad de mi familia y amigxs.  Quizás también tenga mucho que ver, el tener a mi lado